برای کسب اطلاعات بیشتر درباره اختلال نعوظ با مشاوران رایکو تماس حاصل نمایید. شماره تماس از طریق تلفن های ثابت –
تماس از سراسر کشور ۹۰۹۹۰۷۲۹۳۸
در صورت عدم دسترسی به تلفن ثابت و یا دریافت بسته تخفیف مشاوره کلیک کنید
واضح است که احتمال به وجود آمدن مشکلاتی از جمله مشکلات جسمی و روحی برای بسیاری از افراد وجود دارد اما بدون شک، نحوه پیشگیری و مدیریت آن تاثیر به سزایی در روند بازگشت به زندگی بهتر خواهد داشت. نغوظ در آلت تناسلی بر اثر تحریک عوامل روحی، فیزیکی، عصبی، عروقی و… رخ می دهد اما در مواقعی خاص، این مورد با اختلالاتی مواجه بوده است که به طور کلی می توان به طولانی شدن نغوظ، عدم رخ دادن آن و… اشاره نمود. مشکلات نغوظ به دلایل مختلفی ایجاد می گردد و به سبب حائز اهمیت بودن این پدیده در روابط جنسی، شاید مسئله مهم پیشگیری و درمان آن باشد.
فهرست محتوا
اختلال نعوظ (ED) چیست؟
اختلال نعوظ یا E (Erectile dysfunction) که گاهی از آن به عنوان ناتوانی جنسی نیز یاد می شود، عدم توانایی در دستیابی به نعوظ مناسب و حفظ آن هنگام مقاربت جنسی است. بسیاری از مردان گاه به گاه دچار ناتوانی در نعوظ می شوند که می تواند ناشی از استرس، خستگی، مشکلات رابطه و دلایل دیگر باشد. اما اگر این مشکل مداومت داشته باشد، به طوری که در بیش از ۵۰ درصد موارد دستیابی به نعوظ میسر نشود، باید نسبت به درمان آن اقدام نمود. اختلال نعوظ غالبا نشانه ای از وجود یک مشکل زمینه ای است و معمولا به خونرسانی به آلت تناسلی مربوط می شود. در حال حاضر روش های مختلفی برای تشخیص و درمان اختلال نعوظ وجود دارد که در این مقاله مورد بحث قرار می گیرند.
علائم اختلال نعوظ
متداول ترین علامت اختلال نعوظ وجود اشکال در ایجاد نعوظ و حفظ آن در طول فعالیت جنسی است. سایر اختلالات جنسی که همراه با ED دیده می‌شوند عبارت اند از:
- کاهش میل جنسی
- زود انزالی
- تاخیر در انزال
- آنورگاسمی (ناتوانی در رسیدن به ارگاسم)
در صورت وجود هر یک از این علائم و استمرار آن ها برای بیشتر از سه ماه، باید به پزشک مراجعه کرد.
علل و عوامل خطر اختلال نعوظ
علل احتمالی که برای اختلال نعوظ ذکر می‌شود عبارت اند از:
- ناهنجاری در شریانهای آلت تناسلی (به دلیل تصلب شرائین)
- آتروفی بافت، فیبروز، یا رشد بافت اضافی در بدنه آلت تناسلی
- نشت وریدی (اختلال در عملکرد عضلات صاف دیواره سیاهرگ‌ها)
- علل عصبی: ام اس، سکته مغزی، آسیب های نخاعی و عصبی، آسیب عصبی ناشی از عمل های ناحیه لگن، الکلیسم مزمن، مسمومیت با فلزات سنگین
- ابتلا به دیابت و برخی دیگر از بیماری ها
- داروها: بعضی داروها (داروهای فشار خون، ضد اضطراب‌ها، ضد افسردگی‌ها، قطره‌های چشمی مخصوص گلوکوم، داروهای پارکینسون، دیورتیک ها، باربیتورات ها، و داروهای شیمی درمانی) با ED مرتبط هستند.
- هورمون ها: ناهنجاری های هورمونی (افزایش پرولاکتین)، سوء مصرف استروئید در بدنسازان، کم یا زیاد بودن هورمون تیروئید، هورمون های تجویز شده برای سرطان پروستات وغیره
- استرس
- تروما
- الکل، سیگار و مواد مخدر (آمفتامین‌ها، کوکائین، ماری جوانا، متادون، نیکوتین، تریاک و سایر مواد افیونی)
- افزایش سن
- چاقی
تشخیص اختلال نعوظ
تشخیص و درمان موثر اختلال نعوظ به افزایش اعتماد به نفس و بهبود کیفیت زندگی فرد کمک می کند. روند تشخیص اختلال نعوظ با بررسی وضعیت سلامت، تاریخچه پزشکی و سابقه جنسی بیمار آغاز شده و با معاینه بالینی ادامه می یابد. معاینه شامل شنیدن صداهای قلب و ریه، بررسی فشار خون، بیضه ها و آلت تناسلی، عملکرد عصب در ناحیه لگن و معاینه مقعدی برای بررسی وضعیت پروستات است. پزشک همچنین تاریخچه روانی اجتماعی فرد را مورد بررسی قرار می دهد تا به وجود افسردگی یا سایر اختلالات روانشناختی مرتبط پی ببرد. وی در صورت لزوم آزمایشات اضافی زیر را تجویز می‌کند:
- آزمایشات خون و ادرار: جهت بررسی علائم بیماری های زمینه ای (بیماری های قلبی، دیابت، میزان تستوسترون و غیره)
- سونوگرافی
- تست نعوظ شبانه NPT
- تست تزریق
همچنین در صورت لزوم، تست‌های رفلکس بولبوکاورنوس، بیوتزیومتری آلت تناسلی، تزریق وازواکتیو، و کاورنوزومتری انفوزیون دینامیک تجویز می شود.
درمان اختلال نعوظ
درمان اختلال نعوظ با توجه به علت و شدت آن و وجود بیماری های زمینه ای صورت می گیرد. در درمان به عوامل سن، سلامت کلی، سابقه پزشکی، تحمل فرد، و انتظارات و ترجیحات او توجه می شود. درمان می تواند شامل یک یا چند مورد از موارد زیر باشد:
داروهای خوراکی
داروهای متداول در درمان اختلال نعوظ عبارتند از:
- سیلدنافیل (ویاگرا)
- تادالافیل
- واردنافیل
- آوانافیل
این داروها با افزایش اکسید نیتریک، جریان خون آلت تناسلی را افزایش داده، امکان ایجاد نعوظ در پاسخ به تحریک جنسی را فراهم می کنند. اثر داروها در همه افراد یکسان نیست و در شرایطی مانند دیابت یا بعد از جراحی پروستات کمتر موثرند. همچنین، مصرف آن ها در بیماری های قلبی، فشار خون خیلی پایین و همراه با داروهای نیترات (مانند نیتروگلیسرین) خطرناک است.
داروهای تزریقی
داروهای تزریقی رایج شامل آلپروستادیل (پروستاگلاندین E۱)، پاپاورین و فنتولامین هستند و به درون حفره های نعوظ آلت تناسلی تزریق می‌شوند. تزریق توسط خود افراد صورت می‌گ یرد و در این زمینه به آن ها آموزش داده می شود. این داروها با شل کردن رگ های خونی، جریان خون به درون آلت تناسلی را تسهیل می کنند. آلپروستادیل به صورت شیاف نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
جایگزینی تستوسترون
تجویز تستوسترون به صورت درمان اولیه یا در ترکیب با سایر داروها، برای افرادی انجام می شود که مقدار کافی از این هورمون را ندارند.
پمپ های آلت تناسلی (پمپ‌های وکیوم)
در این گزینه درمانی اختلال نعوظ از ایجاد خلاء برای تحریک نعوظ استفاده می‌شود. پمپها خون را به داخل آلت تناسلی کشیده، باعث ایجاد نعوظ می‌شوند.
جراحی
دو روش متداول جراحی برای درمان اختلال نعوظ شامل کاشت ایمپلنت و جراحی عروق است:
- ایمپلنت آلت تناسلی
ایمپلنت آلت تناسلی که به آن پروتز هم گفته می‌شود، دو نوع دارد:
- ایمپلنت بادی: شامل دو سیلندر است که در داخل آلت تناسلی کار گذاشته می شوند و با استفاده از مایع تحت فشار منبسط می شوند. خود فرد بر روی پمپ کوچکی که در زیر بیضه کارگذاشته شده، فشار می آورد تا پروتز باد شده، طول و قطر آلت افزایش پیدا کند.
- ایمپلنت قابل انعطاف (غیر بادی): این پروتز شامل یک جفت میله است که داخل بافت مخصوصی در آلت تناسلی (کورپورا کاورنوس) قرار داده می‌شود. موقعیت آلت و میله‌ها توسط خود فرد به طور دستی تنظیم می‌شود.
استفاده از ایمپلنت ها باعث حفظ احساس، ارگاسم و انزال در آلت تناسلی اکثر مردان می شود. اما آن ها با خطر عفونت همراه هستند و استفاده از آن ها برای افرادی که عفونت مجاری ادراری دارند، توصیه نمی شود.
- جراحی عروق
در این نوع جراحی شریان‌هایی که مسدود شده اند ترمیم می‌شوند تا جریان خون کافی به آلت تناسلی بازگردانده شود. این نوع جراحی به ندرت، و بیشتر بر روی افراد جوان، و آن هایی که دچار ترومای لگنی و آسیب عروقی شده اند انجام می شود.
مشاوره روانشناسی و گفتگو درمانی
مشاوره روانشناسی در مواردی موثر است که اختلال نعوظ ناشی از استرس، اضطراب، افسردگی یا اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) باشد.
ورزش هوازی
ورزش های هوازی مانند دویدن و شنا حتی در شرایط کم فشار، از طریق افزایش جریان خون، خطر ابتلا به اختلال نعوظ را کاهش می دهند. بعلاوه، تمرینات کگل (Kegel exercises) هم حرکات ساده ای برای تقویت عضلات کف لگن هستند که در مدیریت ED موثرند.
سایر روش ها
- یوگا: یوگا با آرام کردن ذهن و بدن و رفع استرس به ED کمک می‌کند.
- تغذیه: رژیم غذایی سالم مبتنی بر گیاه به حفظ سلامت عروق خونی و پیشگیری و درمان ED کمک می‌کند.
- گیاهان و مکملها: گفته می‌شود برخی گیاهان (شاتاواری، جینسینگ و یوهیمب) و مکملها (دهیدرواپی آندروسترون یا DHEA، ال آرژنین و ال کارنیتین) به مدیریت اختلال نعوظ کمک می‌کنند. البته، مصرف آن ها حتما باید با نظارت پزشک باشد.
- آموزش و روابط: آموزش روابط زناشویی، رفتارهای جنسی و پاسخ های جنسی به غلبه بر اضطراب و بهبود اختلال نعوظ کمک می‌کند. همچنین، در میان گذاشتن صادقانه نیازها و نگرانیها با شریک زندگی در پشت سر گذاشتن موانع زندگی جنسی سالم موثر است.
پیشگیری از اختلال نعوظ
توجه به توصیه‌های زیر در پیشگیری از اختلال نعوظ موثر است:
- پیروی از یک رژیم غذایی سالم: رژیم سالم به کاهش کلسترول و پیشگیری از سفتی شریانها (از جمله شریانهای آلت تناسلی) و حفظ وزن مناسب کمک می‌کند.
- تمرینات منظم ورزشی: ورزش منظم علاوه بر کاهش خطر اختلال نعوظ به مدیریت استرس نیز کمک می‌کند. قبل از شروع هر برنامه ورزشی باید با پزشک مشورت کرد.
- مدیریت دیابت و سایر بیماریهای زمینه ای
- کاهش استرس یا مدیریت آن
- خواب منظم و با کیفیت
- برطرف کردن نگرانیها، درمان افسردگی و اضطراب احتمالی و در صورت لزوم کمک گرفتن از روان درمانگر و مشاوره جنسی
- ترک سیگار و حفظ تعادل در مصرف نوشیدنیهای الکلی
- خودداری از مصرف هر دارویی بدون مشورت پزشک
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره اختلال نعوظ با مشاوران رایکو تماس حاصل نمایید. شماره تماس از طریق تلفن های ثابت –
تماس از سراسر کشور ۹۰۹۹۰۷۲۹۳۸
در صورت عدم دسترسی به تلفن ثابت و یا دریافت بسته تخفیف مشاوره کلیک کنید
سلام چطوری میشه رابطه خوبی داشته باشیم ؟ احساس میکنم یکم افسردگی دارم
سلام ، از نکات مهم در افزایش کیفیت زناشویی دوری از هرنوع اضطراب و استرس می باشد ، این نکته زمانی اهمیت می یابد که قبل از هر نوع رابطه به آن پرداخته شود ، لذا توصیه ما این هستش که در مورد نحوه ی انجام رابطه با همسرتان گفتگو کرده و از فانتزی ها و خواسته های همسر خود با خبر شوید.